شدی هم دست کی تا من بمیرم الان وقت تبانی نیست برگرد

روانی میشم آخر تو نبودت تا این عاشق روانی نیست برگرد

واسم عادت شده هر روز و هر شب توی بارون بهونه ات رو بگیرم

با این که عاشق بارونم اما دیگه من زیر بارونم نمیرم

برای یه لحظه زندگی هم بدون تو تحمل کردنی نیست

بپیچ دستات و دور گردن من از این گرم تر واسه م شال گردنی نیست

برای یه لحظه زندگی هم بدون تو تحمل کردنی نیست

بپیچ دستات و دور گردن من از این گرم تر واسه م شال گردنی نیست

هر اتفاقی که بیافته واسم نمیافته اسمت از زبونم

منو با اسم کوچیکم صدا کن صدا کن که واست در میره جونم

شدی هم دست کی تا من بمیرم الان وقت تبانی نیست برگرد

به من میخندی به من و احساسم، دست خودم نیست من روتو حساسم
به غیر من کی میمونه برای تو، اینجوری راحت میمیره برای تو
——————————–
دورت بگردم پیش تو خوشحالم، هوامو داری منم دوست دارم
الهی هیچ وقت غصه هات رو نبینم، تا ته دنیا تا ابد من همینم
——————————–
تو این هوای خوب دو نفره، میزارم سر رو شونه ات خوابم ببره
نفس های تو همه عمره منه، بیخیال هرچی که این دورو وره
——————————–
من این بارونو تو و این خیابونو با تو هرچی دارم رو عاشقونه دوست دارم
میخوام که بهم بگی تویی همه زندگیم از همه بیشتر تو رو میدونی که دوست دارم
من این حالتو بودنم کنارتو اون صورت ماهت رو تا همیشه دوست دارم
زیر بارون رفتنو دستتو گرفتنو از عشق تو مردنو عاشقونه دوست دارم

بهت پیله کردم نمی مونی پیشم

نه میمیرم اینجا نه پروانه میشم

از عشق زیادی تورو خسته کردم

تو دورم زدی خواستی دورت نگردم

بازم شوری اشک و لبهای سردم

من این بازی و صد دفعه دوره کردم

نه راهی نداره گمونم قراره،

یکی دیگه دستامو تنها بذاره

دیگه توی دنیا به چی اعتباره

کسی که براش مردی دوست نداره

منو بغض و بارون سکوت خیابون

دوباره شکستم چه ساده چه آسون

به پاتم بسوزم تو شمعم نمیشی

تو حوای دنیای آدم نمیشی

غرورت گلومو به هق هق کشیده

آدم که قسم خوردشو دق نمی ده

خیلی وقته نفسات رو کم دارم

واسه من آخه مثل تو کی میشه

آخه کی مثل تو پاک مهربون

واسه من مثل فرشته ها میشه

تو یه احساس عجیبی که برام

معنی سادگی و نجابتی

تو یه احساس قشنگی تو برام

تو برام یه عشق با شرافتی

نذار بمونم تو کما به قلب من نفس بده

زندگیم و فقط چشات به من می تونه پس بده

نذار تو سایه های شب بدون تو تموم بشم

بیا تو دستم و بگیر هر چی بخوای همون میشم

قربون مست نگاهت
قربون چشمای ماهت
قربون گرمی دستات
صدای آروم پاهات

چرا بارونو ندیدی
رفتن جونو ندیدی
خستگیهامو ندیدی
چرا اشکامو ندیدی

مگه این دنیا چقدر بود
بدیهاش چندتا سحر بود
تو که تنهام نمیذاشتی
توی غمهام نمیذاشتی

گفتی با دو تا ستاره
میشه آسمون بباره
منم و گریه ی بارون
غربت خیس خیابون

توی باغچه ی نگاهم پر گریه پر آهم
کاشکی بودی و میدیدی همه ی گلاشو چیدی
تموم روزای هفته که پره غم شده رفته
من و گلدونت میشینیم فقط عکساتو میبینیم

روز پنج شنبه دوباره
وعده ی دیدن یاره
روی سنگ سردی از قبر
میریزه اشکای خستم
تا که قاصدک دوباره
خبری ازت بیاره
با یه دسته گل ارزون
پیشتم من زیر بارون

گریه کن تا اشک چشمات بریزه رو تن بارون

مثل بارون که تو دریا گم میشه راحت و آسون

منم و عشق و نگاهت ساده از غمت گذشتم

هرچی از نگفته ها بود گوشه ی دلم نوشتم

روی این بلندی غم وایسادم شاید بیفتم

بغض مرگه توی سینم تو مقصری عزیزم

گله ی کار دل من هرچی هست از تو ا یا من

یا کمی حوصله از تو یا کمی فاصله از من

از دو چشمی که نجیبه گلگی یکم عجیبه

به لطافت ستاره ست اما دستام بی نصیبه

همیشه گریه ی چشمات یه سوال بی جوابه

واسه تو اگر یه راهه واسه من فقط عذابه

از دو چشمی که میریزه خنده های عاشقونه

نمیدونم غم و غصه است یا که لحظه ی جنونه

روی این بلندی غم وایسادم شاید بیفتم

تو مقصری عزیزم آره تو، همین که گفتم

خیلی وقته تک و تنها توی باغی از ترانه
منتظر مثل یه خوبی یه رفیق بی بهانه

توی دنیای پر از گل واسه عالمی غریبه م
میون این همه خوبی این منم که بی نصبیه م

روزگاری زیر بارون روزگاری بیقرارم
جز یه لحظه مهربونی دیگه خواسته ای ندارم

تو کنار من بشینی دل خستمو ببینی
بیای از تو باغ قصه م یه شکوفه ای بچینی

منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغا
واسه من ابد بریدن میون حصار باغا

اخه این صورت زشت و کی به من داده خدایا
ادما رو دوست ندارم عاشق شمام کلاغا

منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغ
 آدما رو دوست ندارم عاشق شمام کلاغا

با تو این پالتوی کهنه مثل ابریشم لطیفه
تن پوشالیه سردم مثل خار گل ظریفه

میدونم ازم میترسی من با این چشمای خسته
چه جوری به دست بیارم دلت و با دست بسته

من با این لباس کهنه صورت ضمخت و زشتم
خیلی وقته تک و تنهام اره این سرنوشتم

ای پرنده های غمگین که از چشای من میترسین
ادما گریه م و دیدن برین از اونا بپرسین

نشستم اینجا زل زدم به عکسات

به این که زندگیمون رو به غم رفت

منو نگاه نکن یه لحظه شاید

کنار من نبودنت یادم رفت

به این عکسی که روبه رومه شاید

روزی هزار دفعه حرفامو گفتم

یه لحظه جای من باش تا ببینی

به دست و پای عکساتم میافتم

چه جوری ازت دل بکنم نمیشه

حرف جدایی بزنم نمیشه

وقتی تمام خاطرات خوبم

توی همین عکسا خلاصه میشه

چه جوری ازت دل بکنم بتونم

منی که هنوزم به تو بسته جونم

چه جوری راضی میشی توی چشمام

دوباره اشک تنهایی بشونم

رفتار من عادیست ...

  این روزها تنها

 حس میکنم گاهی کمی گنگم

 گاهی کمی گیجم

حس می کنم

 از روزهای پیش قدری بیشتر

این روزها را دوست دارم

گاهی

-از تو چه پنهان - 

با سنگ ها آواز می خوانم

وقدر بعضی لحظه ها را

خوب می دانم 

این روزها از روز و ماه و سال، از تقویم

 از روزنامه بی خبر هستم

حس میکنم گاهی کمی کمتر

گاهی شدیدا بیشتر هستم

حتی اگر می شد بگویم

این روزها گاهی خدا را هم

یکجور دیگر می پرستم

شاید یه روزایی دلم بگیره اما

دل نمیدم به سختیه تموم دنیـا

شاید شبایی باشه که بغضم بگیره

یادم بره اون تویی که هیچ وقت منو یادت نمیره

برای دوست داشتن تو تموم قلب من کمـه

این که تو عاشق منی زیبـاترین باورمـه

آخر کار حرف تو که سر به راهـم می کنه

تموم عشق منه اینه که خدا نگاهم میکنه

چی عاشقونه تر از این که هر نفس تو با منی

خیلی شکستن دلمو دلی که تو نمیشکنی

چه بی اراده رو به روت دوباره زانو میزنم

از هرچی جـز خودت باید دست بکشم دل بکنـم

من دیگه خسته شدم بسکه چشام خیسه و نم
خوب ببینم و بفهمم و بازم چیزی نگم
من دیگه بریدم از بس شکستم از خودی
توی اینه خیره شم بگم به چشمام چی شدی
خستم از حرفای خوب و بی سر و ته بی ثمر
حسرت یه عمره رفته عقده های تازه تر
متنفرم از ادمای بی مغز و شلوغ
از کتابایی با اسمای قشنگ متن دروغ
دیگه نوبت توئه خسته شی دنیا؛ بشکنی
این بار ایستادم تا آخرش با کفش آهنی
بات میجنگم تا نگی ترسیده بود پیاده شد
بس که پشت پا زدی گذشتن از تو ساده شد
همه از عشق میگن و باز آبروشو میبرن
عقل کل نشون میدن از خودشون بی خبرن
به جای حرف های پوچ و گنده و بی سر و دست
بگو تا کی باید این نمایش و دید و نشست
وقتی حتی نمیخوای بازی کنی بازیت میدن
حتی میخوای خودتم که باشی باز نمیذارن
همه میخوان اونی باشی که خیالشون میخواد
من دیگه داره از این بازی سیرک بدم میاد
هر چقدر زانو زدیم بات اومدیم دیگه بسه
هر چقدر خرد شدیم و دم نزدیم دیگه بسه
عاشق و عارف و درویش و من و تو و خدا
روبروت وایمیستیمو با هم میخونیم همصدا

ته قصه ی ما تلخه دوستت دارم ولی میری

آخــه این رفتن اجبـاره ازم چشماتو میگیری

با اینکه از همه دنیا بدونت دیگه سیرم من

دلم میخواد دم رفتـن بخندی تا نمیرم من

دارم این حرفا رو میگم خودم اشکام سرازیره

بگـو راحت میری بی من بگو گریت نمیگیره

به این تقدیر بی انصاف تو رو با گریه پس دادم

تو خوشبخت شی همین خوبه میسوزم اما دلشادم

ته قصه ی ما تلخه خداحافظ به تو گفتــن

مثل تیره به قلب عاشق و خستم

همین که میری از دنیـام دیگه خالی میشه دستم

تنــم میلرزه از دوریت ولی تو قرص و محکم باش

میون خاطرات من اگه شـــد گاهی یکم باش

كاش ميموند منو به آرزوم ميرسوند

اوني كه دلم رو ميسوزوند اشكامو كه ديد بايد ميموند

دل تنگم ... دلتنگترين آدمه دنيام

رو شونه هامه غمه دنيا دلگير همه دنيام

بايادش ميگذرونم همه روزامو

رو عكساش ميريزه اشكامو

ميگن به كسي داده جامو

ميدونم ...

ميدونم غير ممكنه برگرده باز

منو شب ديوونه كرده باز

ولي با اين حال پاي اون باز ميمونم

ميمونم ...

نیـاز من به حس تو مث نمـاز عاشقــاست
میگن حسـاب عاشقا از همه آدما جداست
وقتی تمـوم جــاده ها هم قدم تـو میشدن
هیشکی ترانه ای نگفت برای تو به غیر من
برای تو به غیر من
برای تو به غیر من
وقتی بـارون چشـم تو چشـم منم تــر میکنه
میریـزه روی گونــه هـا دردمــو بـدتــر میکنـه
هیچی نمیشه از تو گفت وقتی که تو خود تویی
اونی که من اسیرشم اون که رها شده تویی
اونی که من اسیرشم اون که رها شده تویی

نیـاز من به حس تـو مث نماز عاشقــاست
میگن حساب عاشقا از همه آدما جـداست
وقتی تموم جــاده ها هم قـدم تـو میشدن
هیشکی ترانه ای نگفت برای تو به غیر من

تماشا کن این لحظه هایی رو که ... دارن خیس میشن چشام رو به روت
نشستـم بگیــرم با این گریـــه هام ... جواب ســـوالام و از ایـن ســـکوت

ببیـن رو بـه روی تـــو زانـو زدم
نمی خوام با این غصه ها سر کنم
نشستم هم اینجا ببینم تـــو رو
ببینم تـــو رو بلکه باور کنم
با اینکه کنــارم نمی بینمت
با اینکه نمی خـوای چیزی بگـی
کنــــار تـــو آرامشــــی بــــا منــــه
که مشکوک میشم به وابستگی
.
.
.
سـرم روی این خـاک می مــونه
تـــا
نگــی تــوی گوشــم بخشیــدمت
شبیــه همـه لحظــه هایی شدی ... که هرشب تـو رویـــا می دیدمت

تو اون وَر دنیا باشی پشت ابرا باشی دوست دارم
من آرزومه دلت با من بمونه هی بگی بمون تو عشق مهربون من

کی جز مـن هواتو داره هوای گریه داره وقتی دوری تـو
کی مثل من برات می میـره همش دلـش می گیره وقتی دوری تـو

اما تو نموندی کاش می فهمدیم از اول عشق تو برای من نبود
واسه تو هر کاری کردم اما چاره چی ! دلت با من نبود

آروم آروم دوبـاره دل هـوای گریــه داره، بعــد رفـتـنـت
دلتنگتــم دوباره جونمـو می گیره عطـر پیرهنت

تــو نگو که خیال محاله
رفتنت واسه این دل تنها

یه سوال ِ بی جواب ِ
مث خواب ِ یه عذاب ِ

نمیــدونی چـه تیـره و تــاره
حال قلبی که از تــو و دوریت

بی قراره بی قراره
نگو دیره که نمیره

آخرین نفسـام ِ و بی تــو
دارم حس میکنم که میمیرم

لااقل بـزار این دم آخــر
از چشات همه چی رو بگیرم

توی ِ لحظه ی خستـه ی دلخوشی
که توی بی نفسی من و می کشی

کاش بهـم دل خستـم و پس بدی
یا به قلب یخی تــو نفس بدی

همه باورم و ترسم از اینه
که بیاد روبه روم و بشینه

غم و درد چشام و ببینه
بگه حال و روالش همینه

گاهی می گذرم از همه دوریم
مثــل قایقـی از دل دریــا

که یه لحظه چشاتــو ببندی
یــه لـحظه چشاتــو ببندی

بخندی
بخندی

تو حضـور مبهم پنجـره ها
روبــروم دیـوارای آجریـه
خورشید روشن فـردا مال تـو
سهــم مـن شبــای خاکستـریه
توی این دلـواپسـی های مـدام
جـز ترانـه های زخمـی چی دارم
وقتی حتـی تـو برام غریبــه ای
سر رو شونـه های بـارون می ذارم
اســم تــو بـرای مـن مقــدســه
تا نفـس تو سینه پر پر می زنـه
بـاورم کـن که فقـط بـاور تـو
می تـونه قفل قفـس رو بشکنـه
منـم و یه آسمـونه بی دریـغ
منم و یه کوره راه نا گزیر
ای ستـاره شبــای مشـرقی
پر پرواز من و ازم نگیر

دلخوری از بغض پری می فهمم
ناراحتی غصـه داری می فهمم
دلواپــس فردای با من بودنی
دلگیری از من اما درگیر منی
داری دل می زنی دل می کنی تو کم کم
من بهت حـق میدم من حالتـو می فهمم
داری دل می زنی دل می کنی تو کم کم
من بهت حـق میدم من حالتو می فهـمم
نبض احساســتو می گیرم و حالت خوش نیست
این دفعه نیت من خیره تو فالت خوش نیست
دارم می بـازمـت ای داد بیـداد
خودم کردم که لعنت بر خودم باد
دارم می بـازمـت ای داد بیـداد
خودم کردم که لعنت بر خودم باد

چه بی‌ اندازه میخوامت چقدر زود عاشقم کردی

تو از تو خلوت شب هام یه دنیا بغض رو کم کردی

چـه بـی‌ انــدازه درگیــر نگـاه آسمـتونیـتم

چه تو خواب و چه بیـداری به دنبال نشونیـتم

یه دنیـا از تو ممنـونم برای این همه شـادی

چه سرشارم از عطـر تو، تو به من زندگی‌ دادی

چه بی‌ اندازه خوشحالـم جهـان مال منـه امشب

کسـی‌ خوشبــختی‌ ما رو به هـم نمی‌زنـه امشـب

چه بی‌ اندازه آرومـم چشـات از عشــق لبـریزه

ببـین امشــب برای ما چقــدر خاطــره انگیزه

واسه این عشق رویایی یه دنیا از تو ممنــونم

تو هم حس من رو داری تو چشمات این رو میخونم

تو با تمام قلب من نیومده یکی شدی

به قصد کشتن اومدی تمام زندگی شدی

بیا به قلب عاشقم بهونه ی جنون بده

اگه مثل من عاشقی تو هم به من نشون بده

من که بریدم از همه به اعتماد بودنت

دیگه باید چی کار کنم واسه بدست اوردنت

از لحظه ای که دیدمت بیرون نمیرم از خودم

دیگه قراره چی بشه بفهمی عاشقت شدم

درد منو کی میفهمی عاشقتم چون بی رحمی

دوری ازم تا رویا شی عاشقتم هرچی باشی

اگه به هم نمی رسیم تو با تمام من برو

همین برای من بسه که ارزو کنم تو رو

به من که فکر میکنی پر میشم از یکی شدن

همین برای من بسه که فکر می کنی به من

 
تــو بر عکــس منــی شــادی و غمگیــن میزنــی
ولی تو فوقــش آخرش میگی کلاه رفته ســـرش
باشـه کلاه رفتـه ســرم ولی تــو رو از رو میبـــرم
خط و نشــون کشیدم که خدایــی نکــرده دیـــدم
چشام دیگه تو رو نبینه آره دوری دوستی همینـه
خاطرت هنوز عزیـــزه ولی از فکـری که مریضــــه
بهتـره دوری باشه نه که یه عشــق زوری باشــه
هـــوایی شدی خواستی که قلبمـو دورش کنــی
دل تـــو دلــت نبود بزنـی ذوقـمــــو کــورش کنـی
کار از کار گذشتـــه دیگــه نمیشـــه بـه رو نیــــارم
با بــد و خوب تو ساختم ولی نه دیگه کشش ندارم
تـــو بـــر عکـــس منــی زیــــر حرفـــات میــزنـــی
من به موقـــش یه کمـی آره فوقـــش یـه کمـــی
یه کمی کلاه رفتــه ســـرم وقتی بودی دورو بــرم
یه کمی کلاه رفتــه ســـرم ولی تو رو از رو میبــرم
تو انگــار تو نبـــردی ببیــن چه گـرد و خاکـی کردی
عشـــق تـــو عینـــــه درده آخ الــهـــی برنگــــرده
حســی بهم نداشتی روزو شب واســـم نذاشتــی
تو ظاهر عشق و دوستی ولی دروغای زیر پوستی

منـ ایـنـجـوریـ نـمـیـتـونـمـ یـه سـدی بـیـنـ قـلـبـ مـاسـتـ
تـو بـایـد غـرق شـی در منـ بـفـهـمـی کـی دلـشـ دریـاسـتـ

مـنـ ایـنـجـوری نـمـیـتـونـمـ تـو پـای مـنـ نـمـیـشـیـنـی
تـو رو ایـنـقـدر بـخـشـیـدمـبـزرگـیـمـ رو نـمـی بـیـنـی

هـمـیـشـه مـقـصـدمـ بـودی کـجـا بـا تـو ســـفر کـردمـ
چـقـدر تـنــــــهـا بـرم دریـــــــــــا چـقـدر تـنـــــهـایـیبـرگـردمـ

مـنـ ایـنـجـوری دلـــــمـ خـوش نـیـسـتـ شـبـمـ بـا تـرسـ هـمـ مـرزه
بـهـشـتــــمـ اونـورشـ بـاشـه بـه ایـنـ بـــــــــرزخ نـمـی ارزه

مـنـ ایـنـجـوری نـمـیـتـونـم تـو ایـنـجـایـی و مـنـ تـنــــــــهـامـ
دارمـ مـیـمـیـرمـ از بـسـ کـه نـگـفـتـــــمـ چـی ازتــ مـیـخـوامـ

هـمـیـشـه مـقـــــصـدمـ بـودی کـجـا بـا تـــــو سـفـــــر کـردمـ
چـقـدر تـنــــــــــهـابـرمـ دریـــــــا چـقـدرتـنــــــــهـایـیبـرگـردمـ

اگه بدونی من چقد دلم تنگ شده
همه ی دلخوشیم همین یه آهنگ شده
در نمیاری اشک من احساسی رو
بغل نمیکنی اون که نمیشناسی رو
اگه بدونی این روزا چقد داغونم
چقد مراقب وسایل این خونه ام
دعا کن اون روزای خوبمون برگرده
ببین ندیدنت چقد شکستم کرده
خستم کرده...
اگه بدونی از این خونه میرم چی ؟
اگه بدونی من از غصه پیرم چی ؟
اگه بدونی عکساتو بغل کردم
اگه بدونی من دارم میمیرم چی ؟
اگه بمونی مشکلاتمون حل میشه
همه چی اینجا مثل روز اول میشه
اگه تو مثل سابق عاشق من بودی
برت میگردونم جایی که قبلا بودی

من رؤیایی دارم، رؤیای آزادی
رؤیای یک رقصه بی وقفه از شادی

من رؤیایی دارم، از جنسِ بیداری

رؤیای تسکینِ این دردِ تکراری

دردِ جهانی که از عشق تهی می شه
دردِ درختی که می خشکه از ریشه

دردِ زن هایی که محکومِ آزارن
یا کودک هایی که تو چرخه ی کارن

تعبیرِ این رؤیا درمونِ دردامه
درمونِ این دردا تعبیرِ رؤیامه

...

فقط از شرم چشماته تموم سر به زیری هام

نمی دونم بدون تو من از آینده چی می خوام

نمی تونم از این بن بست به سمت عشق برگردم

تو راهی رو به من وا کن می دونم خیلی بد کردم

کسی جز تو نمی دونه چقدر محتاج دیروزم

بگو برگرده اون لحظه که من یک عمره می سوزم

زندگیم رو لب تیغه نمیشه با تــو بیام

زخم من خیـلی عمیقه نمیشه با تو بیام

آخـر قـصه چی میشه خودمم نمیدونم

واسه اینکه با تو باشـم میخوام و نمیتونم

خیلی حرفارو نمیشه با ترانه ها بگی

عمریه چشمامو بستم رو تموم زندگی

وقتی ترسی تو دلم نیست واسه چی سکوت کنم

من به قله نرسیدم که بخوام سقوط کنم

اما تو پر بکـش حتی اگه آسمونی نیست

اگه افتادی به خاکم باز رو باورت بِایست

توی چشمامون با این که قطره های بارونه

تو نگاه کن و بخند که آخرین خندمونه

همه شهر و به هم می زدم اما چقدر پیش تو بی اراده بودم

درست وقتی بلندم کردی از جا که از چشم همه افتاده بودم

نبودی مرد این بازی نبودم از این حسی که بین ماست میگم

گ-مونم این تمام عشق باشه نمی پرسی ولی من باز میگم

خدا ...

تو می بخشی همه دیروز من و

تو می دونی حال هر روز من و

بدی از تو بعیده از تویی که خدا رو واسه من تعریف کردی

سر چی با خودت به هم زدی که دو تامون و بلاتکلیف کردی

یه وقتا باعث آشفتگیمی یه وقتا از تو آرامش می گیرم

به حدی بستگی دارم بهت که عذابم می دی و از رو نمی رم

فقط باید صدا کنیم کسی رو که دستش بازه می تونه ببخشه

خدا خاصیت دستاش اینه که بی اندازه می تونه ببخشه

درگیر رویای توام ، منو دوباره خواب کن

دنیا اگه تنهام گذاشت، تو منو انتخاب کن

دلت از آرزوی من ، انگار بی خبر نبود

حتی تو تصمیمای من ، چشمات بی اثر نبود

خواستم بهت چیزی نگم ، تا با چشام خواهش کنم

درارو بستم روت تا ، احساس آرامش کنم

باور نمی کنم ولی ، انگار غرور من شکست

اگه دلت می خواد بری ، اصرار من بی فایده است

هرکاری می کنه دلم ، تا بغضم و پنهون کنه

چی می تونه فکر تو رو ، از سر من بیرون کنه

یا داغ رو دلم بذار ، یا که از عشقت کم نکن

تمام تو سهم منه ، به کم قانعم نکن

هنوزم واست سواله چرا خوب نمیشه دردم

خیلی مونده تا بفهمی من برات چی کار نکردم

خنده هات دووم ندارن حس یه آدم نابود

پس کجا رفت خنده ای که وقت رفتن رو لبات بود

حالا برگشتی چقدر دیر و چقدر دیر

حالا که سفید شدن موهام دلم پیر

نمی دونستی بری می میره این عشق

تو بری خونه نفس گیره نفس گیر

بعد گریه های اون شب من یه حال و روز دیگم

خیلی وقته غصه هام و رو به روی آینه می گم

مگه من چقدر صبورم بذار باورم شه تقدیر

چرا برگشتی دوباره توی این خونه ی دلگیر

تو که از اولش هم جای من یکی دیگه ... توی قلبت بود

نگو به من که تو هر کاری کردی درسته ... نگو حقت بود

تو که از اسمم و عشقم و حسم و قلبم ... دلت و کندی

به چشمای من ساده ی بی کس تنها  ...داری می خندی

همیشه دروغ می گفتی ...  واسه من می میری

بگو عاشقم نبودی ... تو که داری میری

به خدا همش دروغه ... که منو دوست داری

تو که روی قلب من ... این جوری پا می ذاری

بگو این دروغ دوست داشتنی رو ... این بارم

باز بگو بی تو می میرم ... بگو دوست دارم

من که این همه دروغ ... تو رو باور کردم

یه دفعه دیگه بگو ... بگو که بر می گردم

...

باز یه شب پر غم، باز تو رو بونه کرده دلم

کاش می شد مثل قدیما باز، بشینیم عاشقونه باهم

من به همین دلخوشم، که یه روزی عشق تو بشم

تو می دونستی اگه بری من خودم و می کشم

اما تو رو تا نبینم دوست ندارم بمیرم

من یه روز هر جا که باشی

دست تو رو می گیرم

لعنت به من چه ساده دل سپردم لعنت به من اگر واسـش می مردم 

دست من و گرفت و بعد ولم کرد لعنـت به اون کسی که عاشقـم کرد 

یکــی بگــه که مــاه مــن کی بوده  مسبــب گنــاه مــن کــی بــوده  

سهــم من از نگــاه تو همین بود عشـق تو بدترین قسمت بهترین بود       

تـو دل بــارون مــن و عاشقـــم کرد بیــن زمیــن و آسمــون ولــم کرد         

یکی بگه چه جوری شد که این شد سهم تو آسمـون و من زمین شد

تو یه لحظه تو چشمای من نگاه کن ........ با صـدای من در قلبت و وا کن

کمی آرامش و حس کن تو ترانم ..... واسه تو یه دنیــا حس عاشقــانهام

دلت و به این صــدای خستــه بسپار ..... تو من و داری عـزیزم منم این بار

من می خونم تا تو آرامـش بگیری ...... تو با من به سمت تنهــایی نمیری

دل تنهــات و به دست گله نسپار .......... تو من و داری عزیزممنم این بـار

دوست دارم حس کنی تو ترانههامی ...تنها نیستی تو مثل نفس باهامی

یه بغل گلای مریم .......... یه غزل بوسه ی خسته

یه نفس حبس تو سینه .......... یه گلو با بغض بسته

واسه زود بودن چه دیرم .......... با غم چشمات می میرم

وقت رفتنت عزیزم .......... گریه ها مو پس می گیرم

یه نفر حبس تو چشمات .......... تا ابد گوشه ی زندون

یه نفر عاشق عاشق .......... عاشق صدای بارون

جونش و لحظه ی آخر .......... می سپره به دستت ارزون

...

واســه ی دیدن بـارون اشکات دوباره خاطــره هامو سوزونــدم

ولــی تـو این جــا نبودی ببینی چه جوری پـای نگــاه تو مونـدم

تو نبــودی که ببینی دلـم رو چه جوری عاشق عشق تو مونده

منی که بی تو یه لحظه نبودم کی دل خاطــره هات و شکونده

میـــون رنـگ عجــیب نگاهــت یه کمی فاصــله مونده تا دریــــا

تا دل خسته نفـس به نفس شه تو بیا واقعــی شو خود رویــــا

واسه ی دیدن ســاحل چشمــات همه ی دارو نـدارم و می دم

واسه ی شادی قلبت عزیزم همه احسـاس تو قلبــم و می دم

یواش گفتم دوست دارم واسه اینه که نشنیدی

بلد نیستم که بد باشم نگو این و نفهمیدی

بذار باشم کنار تو کنار عطر این احساس

بذار حبس ابد باشم تو عشقی که برام رویاس

بذار با گریه این بارم بگم خیلی دوست دارم

اگر بازم پشیمونی به روت اصلا نمیارم

دلم می گیره هر روزی که می بینم تو دلگیری

دارم می میرم از وقتی سراغم رو نمی گیری

نگام رو از تو دزدیدم با این چشمای غمبارم

نمی خواستم بدونی که چقدر چشمات و دوست دارم

ولی با گریه این بارم میگم خیلی دوست دارم

اگه بازم پشیمونی به روت اصلا نمیارم